Η Αγία Μαρίνα Κελοκεδάρων, είναι χωριό της επαρχίας Πάφου.
Βρίσκεται κτισμένο σε μέσω υψόμετρο 490 μέτρων και απέχει 26 περίπου χιλιόμετρα Βορειοανατολικά της πόλης της Πάφου.
Κύριες καλλιέργειες της περιοχής, είναι τα σιτηρά, τα όσπρια, τα νομευτικά φυτά, τα αμπέλια, λίγες αμυγδαλιές, ελιές και χαρουπιές.
Ο πληθυσμός του απομονωμένου αυτού χωριού, σημείωσε μια σταθερή αύξηση από το 1881 μέχρι το 1960. Οι 139 ψυχές το 1881 έφθασαν τις 197 το 1921, τις 239 το 1946 και τις 291 το 1960. Κατά την δεκαετία του 1960 η αστυφυλία και η μετανάστευση άρχισε να κτυπά όλα τα χωριά της Κύπρου, με αποτέλεσμα το 1973 οι κάτοικοι να μειωθούν στους 168 και στους 99 το 1982. Στην τελευταία απογραφή που έγινε το 2001, οι κάτοικοι της κοινότητας ήταν μόνο 31.
Η μικρή αυτή ορεινή κοινότητα, είχε κατοίκους που υπηρέτησαν κατά τον πρώτο και δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο σε διάφορες χώρες της Ευρώπης. Στην Αγία Μαρίνα οι κάτοικοί της αν και πτωχοί, ήταν όλοι πολύτεκνοι.
Η Αγία Μαρίνα Κελοκεδάρων κατά την παράδοση, τον καιρό της Τουρκοκρατίας ήταν κτισμένη στην τοποθεσία Τζηρά Ελεούσα, κοντά στο Ξεροπόταμο και κοντά στη Νατά, όπου σώζεται ακόμα μέρος της Εκκλησίας.
Μετά από κατατρεγμούς και σφαγές από τους τούρκους, όσοι κάτοικοι έζησαν, εγκαταστάθηκαν στην τοποθεσία Άγιος Γεώργιος, κοντά στη σημερινή Αγία Μαρίνα, όπου σώζεται ακόμα μέρος της Εκκλησίας.
Για τους ίδιους λόγους που προαναφέραμε, όσοι κάτοικοι έζησαν εγκαταστάθηκαν στο σημερινό χωριό Αγία Μαρίνα. Εδώ στην Αγία Μαρίνα ξανακατοίκησαν μαζί Έλληνες και Τούρκοι μέχρι το 1923, όπου σε κάποια φιλονικία, αποχώρησαν οι Τούρκοι.
Η Αγία Μαρίνα βρίσκεται σε ορεινή περιοχή και μέχρι το 1967 περίπου οι κάτοικοί της, ασχολούνταν με τη γεωργία και τη κτηνοτροφία. Από το 1950 και μετά, πάρα πολλοί μετανάστευσαν στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην Αυστραλία και στην Αγγλία. Μετά το 1967 λόγω της αστυφιλίας, που άρχισε να πλήττει όλα τα χωριά της περιοχής, αρκετοί κάτοικοι φεύγανε για μια καλύτερη ζωή, στις διάφορες πόλεις της Κύπρου.
Στο χωριό, τις χρονολογίες που προαναφέραμε, δεν υπήρχε ύδρευση και για το λόγο τούτο κοντά στο χωριό, σε δύο διαφορετικές τοποθεσίες, υπήρχαν δύο βρύσες με καμάρες, άγνωστη για μας η χρονολογία κατασκευής των, οι οποίες σώζονται μέχρι και σήμερα.
Η πιο βασική εκδοχή για την ονομασία της κοινότητας, είναι ότι ονομάστηκε Αγία Μαρίνα για να ξεχωρίζει από τα άλλα γειτονικά χωριά τα οποία ήταν τουρκοκυπριακά. Όσο δε για το Κελοκεδάρων, η πιο πιθανή εξήγηση είναι ότι το χωριό Αγία Μαρίνα βρίσκεται πολύ κοντά στο χωριό Κελοκέδαρα. Επίσης για να ξεχωρίζει από το άλλο χωριό της επαρχίας Πάφου που έχει την ονομασία Αγία Μαρίνα Χρυσοχούς και βρίσκεται κοντά στο χωριό Χρυσοχούς. Να σημειωθεί ότι στο χωριό κατοικούσαν και Τουρκοκύπριοι.
Μοναδική έξοδος από το χωριό, ήταν ένα μονοπάτι που οδηγούσε σε άλλες κοινότητες και από εκεί στη Πάφο. Το 1960 περίπου, όλο το χωριό αποφάσισε να ανοίξει νέο δρόμο που θα ενώνει το χωριό με την Πάφο. Έτσι με κούσπους (κασμάδες) και φτυάρια, άνοιξαν ένα κανονικό δρόμο μήκους 4 χλμ. προς το γειτονικό χωριό Αμαργέτη. Έτσι με το άνοιγμα του δρόμου, άρχισε η εξυπηρέτηση του χωριού προς τη Πάφο, όμως ταυτοχρόνως, άρχισε και το ξεκίνημα της μετανάστευσης για πιο καλή ζωή στις άλλες περιοχές της Κύπρου.
Πηγή: Κοινοτικό Συμβούλιο Αγίας Μαρίνας Κελοκεδάρων