«Αφήνονται περιθώρια εκμετάλλευσης από το διάταγμα του κατώτατου μισθού»
Αναφέρει ο ανεξάρτητος υποψήφιος Πρόεδρος Ανδρέας Μαυρογιάννης
Η απόφαση της κυβέρνησης για τον κατώτατο μισθό, φαίνεται επί της ουσίας να εκτροχιάζει τις εργασιακές σχέσεις και κατ’ επέκταση την κοινωνική συνοχή, καθώς περιέχει ρυθμίσεις που κινδυνεύουν να καταστήσουν τον κατώτατο μισθό «ανώτατο».
O θεσμός του κατώτατου δεν είναι μόνο μία απαραίτητη ασφαλιστική δικλείδα ενός κράτους πρόνοιας, είναι και βασική συνισταμένη της οικοδόμησης υγιών εργασιακών σχέσεων.
Επί της αρχής, η καθιέρωση κατώτατου μισθού μας βρίσκει σύμφωνους. Υπογραμμίζουμε, όμως, πως το χθεσινό διάταγμα αφήνει ασάφειες και περιθώρια για δημιουργία συνθηκών εκμετάλλευσης, ενώ εξαιρεί ευάλωτες ομάδες του εργατικού δυναμικού. Ταυτόχρονα, υπό τα σημερινά δεδομένα, το ύψος στο οποίο έχει καθοριστεί δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις βασικές ανάγκες των εργαζομένων και των νεοεισερχόμενων στην αγορά εργασίας. Ο κατώτατος μισθός πρέπει να είναι καθολικός και το ύψος του να διασφαλίζει ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης σε συνθήκες υγιούς απασχόλησης.
Παράλληλα, θα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι οι συλλογικές συμβάσεις υπερισχύουν και λειτουργούν προσθετικά, τόσο για υφιστάμενους όσο και για νεοεισερχόμενους εργαζόμενους. Ο κατώτατος μισθός είναι μέρος του βασικού και απαράκαμπτου κορμού των εργασιακών σχέσεων και δεν νοείται να χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για μείωση απολαβών. Επιπλέον, ο κατώτατος μισθός πρέπει να συνδέεται με προκαθορισμένο αριθμό ωρών απασχόλησης, χωρίς εξαιρέσεις, περιθώρια εκμετάλλευσης και άλλες αποκοπές.
Σε μία εποχή που η ακρίβεια έχει γονατίσει τις ευάλωτες ομάδες πληθυσμού, τη νέα γενιά και τη μεσαία τάξη, σε μία περίοδο όπου ο πληθωρισμός βρίσκεται σε διψήφιο νούμερο και το κόστος ζωής συνεχώς ανεβαίνει, αυτό που χρειάζεται είναι αποφασιστικότητα για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η εργασιακή ανασφάλεια και αβεβαιότητα.
Η απασχόληση πρέπει να μπορεί να διασφαλίζει στον άνθρωπο ευπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και ποιότητα ζωής.